بررسی تأثیر وضعیت‌های مختلف مچ دست بر سرعت هدایت عصب اولنار

سابقه و هدف: محاسبه سرعت هدایت عصب اولنار در آرنج به طور مؤثری تحت تأثیر وضعیت آن قرار دارد. به‌طوری‌که در وضعیت کاملاً خم، سرعت هدایت عصب اولنار در آرنج، بیشتر است و این به دلیل کشیده شدن عصب و باز شدن چین‌های آن در طول آرنج است. در مورد اثر وضعیت مچ دست بر سرعت هدایت عصب اولنار در مطالعات مختلف نتایج متناقضی گزارش شده است. به منظور روشن شدن علت تناقض و تأیید صحت یکی از آنها و با هدف تعیین تأثیر وضعیت‌های مختلف مچ دست بر سرعت هدایت عصب اولنار مطالعه حاضر به عمل آمد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی خود شاهد است، در40 داوطلب سالم فاقد علائم نروپاتی اولنار، اثر وضعیت‌های مختلف مچ به صورت خم (F)، خنثی (N) و باز (E) روی سرعت هدایت عصب اولنار بررسی شد. یافته‌ها: سرعت هدایت عصب اولنار در آرنج در حالت‌های مختلفF، N و E به ترتیب 3/59، 4/59 و 8/59 متر بر ثانیه بود؛ که تفاوت معنی‌داری نداشتند (3/0=p). در ساعد، سرعت هدایت عصب اولنار به ترتیب 6/62، 8/61 و 61 متر برثانیه و تفاوت بین آنها معنی‌دار بود (02/0=p)؛ ولی بعد از در نظر گرفتن تغییر فاصله بین دو محل تحریک در اثر تغییر وضعیت مچ، تفاوت قابل ملاحظه‌ای نداشت (3/0=p). نتیجه‌گیری: نتایج بررسی نشان داد، تغییر وضعیت مچ دست با در نظر گرفتن جابجایی و کشش پوست، روی سرعت هدایت عصبی اولنار تأثیر قابل توجهی ندارد. بنابراین لازم است وضعیت مچ در حین بررسی برای هر فرد ثابت باشد تا از مخدوش شدن نتایج، جلوگیری شود.